بررسی مقایسه ای ارتباط استئوپروز و بیماری های پریودنتال

زمینه و هدف:رابطه بین استئوپروز و بیماری های پریودنتال هنوز به درستی شناخته نشده است. این دو بیماری در سنین بزرگسالی بسیار شایع بوده و تعداد زیادی از جمعیت را به خصوص در ایران به خود اختصاص می دهد. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی اثر استئوپروز بر بیماری های پریودنتال و نقش بهداشت دهانی بر جلوگیری از این روند بود.روش بررسی: در این مـطالعه historical cohort از بین 111 نفر که از آنها (bone mineral density) bmd استخوان های کمری و ران توسط روش dxa (dual-energy x-ray absorptiometry) تهیه شده بود، ایندکس پلاک به روش silness and loe به دست آمد. از این میان 68 نمونه برحسب استئوپروتیک یا نرمال بودن و داشتن بهداشت دهانی بالا یا پایین در 4 گروه به طور مساوی قرار گرفتند. بر روی هریک از آنها معاینات کلینیکی پریودنتال شامل خونریزی حین پروب کردن (bop)، تحلیل لثه (gr)، عمق پاکت (ppd) و از دست رفتن دندان (tl) انجام شد. از آزمون آنالیز واریانس 4 طرفه و 2 طرفه جهت پردازش داده ها با 05/0>p به عنوان سطح معنی داری استفاده شد.یافته ها: آنالیز داده ها ارتباط معنی دار tl(p= 0.050) و gr (p= 0.045) را با استئوپروز به طور مستقل از بهداشت دهانی تایید نمود. درحالیکه درمورد bop و ppd ارتباط معنی داری دیده نشد. در ضمن وجود ارتباط معنی دار بهداشت دهانی با کل شاخص های پریودنتال تایید شد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر استئوپروز با ایجاد تغییر و کاهش ساختار استخوانی، استعداد افراد را به پیشرفت و شدت بیماری های پریودنتال افزایش می دهد و در کاهش ارتفاع لثه و تعداد دندان های باقی مانده موثر است.